Pinax (C. Bauhin, 1623)
Nous ne reprenons ici que les extraits utiles à l'histoire des plantes et de leurs noms.
Caspar Bauhin, Pinax, 1623.
Sommaire
Moly
[75] (voir pdf)
Moly et eius species : Bauhin distingue 14 taxons.
Phyllon
[122] (voir pdf)
Φύλλον ἀρρενογόνον ὴ θηλυγόνον Theophr. 9, 19
I Phyllon testiculatum
- Phyllum mas seu Arrhenogonum
- Cynocrambe
II. Phyllon spicatum.
- Phyllon theligonon (sive fœminiparum)
Cuscuta
[219] (voir pdf)
I. Epithymum sive Cuscuta minor
III. Cuscuta major
Origanum
[223] (voir pdf)
Tragoriganum
[223] (voir pdf)
Sampsuchum
[224] (voir pdf)
Sampsuchum, sive Amaracus ; Marum, sive Majorana
Caltha
[275] voir pdf
Caltham Poëtarum hanc esse volunt, quam aliqui ab aureo colore floris, Chrysanthemum nominant.
I. Caltha vulgaris : Calendula
II. Caltha polyanthos maxima
III. Caltha polyanthos major
[276] voir pdf
IV. Caltha floribus reflexis
V. Caltha prolifera majoribus floribus
VI. Caltha prolifera minoribus floribus
VII. Caltha arvensis
- Calendula arvensis Tab.
- Foliis crenatis circa Monspelium reperimus
IIX. Caltha humilis & minima
IX. Caltha palustris flore simplici
- Populago Tab.
X. Caltha palustris flore pleno
Convolvulus
[295] (voir pdf)
Convolvulus cæruleus hederaceo anguloso folio
Quibusdam Granum nil Serapionis & Arabum [C'est pour certains le Granum nil de Sérapion et des Arabes]
Salsaparilla
[296] (voir pdf)
Smilax aspera Peruviana, sive Salsaparilla
- Zarzaparilla, Math. Lac. Monar. Garz. Lugd.
- Zarzaparilla Peruviana Dodon.
- Zarza sive Salsaparilla, Castor
- Sarsaparilla, Lon. Frag. Cæsalp.
- Salsaparilla, Ad. Lobel. & par. 6 Ind. or. cap. 41
suit immédiatement :
China
China At radix hæc Indiæ primum anno Christi 1535 innotuit...
- China radix : & Lugd. Fragoso.
- Cina, alias China, Matthiol.
- China, Lac. Lob. ico. Cast. Taber.
- Chinna sive Cinna, Cæsalp.
[297]
- Radix China, Garz. Acost. Lug. in Floridæ: par. 2. Amer.
[306] (voir pdf)
Cymbalaria
Cymbalaria, à cymbalo nomen duxisse videtur : quibusdam Umbilicus Veneris alter censetur.
Cymbalaria Matth. Lugd. Cæs....
Syringa
[398] (voir pdf)
Syringa
Syringa licet Africum vocabulum videatur, aliquibus tamen à virgarum rectarum longitudine & inferioris medullæ fungosa copia dicitur: vel potius quod ramuli exempta medulla fistulosi sint.
I. Syringa cærulea.
- Lilac, Matth. (qui glandem unguentariam existimat) Ad.
- Lillach, Dod.
- Cauda vulpina Turcarum, Bellon.
- Syringa cærulea Lusitanica, Lob. Eyst.
- Syringa flore cæruleo, Clus. hisp. & hist. Lugdun. Cam. Ger.
- Syringa Lusitanica, Tab.
- Ligustrum orientale, forte Jasminum cæruleum Mauritanorum, Cæs.
...
II. Syringa Arabica foliis mali arantii.
- Sambac Arabum sive Gelseminum Arabicum, Alpini.
- Jasminum Arabicum sive Syringa Arabica, Clus. cur. post.
III. Syringa alba sive Philadelphus Athenæi
- Syringa, Dod. Cæs. alba, Tab. Ger.
- Syringa flore albo, Clus. hisp. Lugd. (quam Ostryn Theoph. volunt, quod Clusius negat) odorato, Cam.
- Syringa Italica, Lob. Eyst.
- Frutex coronarius. Clus. hist.
Fagara
[412] (voir pdf)
II. Cubebis affinis Fagara major
Fagaras Avicennae, Clus. in Garz. Lob.
Lignum guajacum
[448] (voir pdf)
Guajacan nomen est indicum, quod nunc Guayaci sive Gajaci nomine, per universum orbem cognitum est.
I. Guajacum magna matrice.
Guayacan lignum Indicum ex Insula S. Dominici, Monardi, Lugd. & par. 4 Ind. occid. 29. sive lignum sanctum, par. 9. Ind. occid. 3.c.22.
Anacardium
[511] (voir pdf)
V. ANACARDIUM : fructus hic veteribus Grecis incognitus censetur, quem recentiores Græci ἀνακάρδιον, à cordis cum primis resiccati, tum similitudine, tum colore nominarunt. Baladar Arabibus, ut Serapioni.
Anacardium, Matthiol. Lac. Cord. hist. Lon. Cast. Garz. Acostæ, Frag. Lugd. Tab. Ger.
Anacardium, Arabibus Balado, Lusitanis Faba Malaccana, ex qua viridi Achar conficiunt, id est, sale & aceto maceratum condiunt, Linscot. par. 4. Ind. or. c. 29.
[512]
Anacardus sive Anacardium : Persea forte Plinii Cæs.
Variat : nam quod in Malavar oblongiore porrecto collo est, eo quod in Sunda prodit.
VI. Anacardii alia species.
Acajon,Theveti, Lug. Lerio 3.par. Ind. occid. c. 12.
Cajous Acostæ, Clus. ad Garz. Lugd. Ger.
Cajos, Linscot. par. 4. Ind. orient. 9.& fig. 13.
Castaneæ quæ ex Indiis adferuntur : Rondil. cap. de memoria deperdita.
Anacardii aliud genus, quod Cajous, Frag. Tab.
Fructus peregrinus 7. Clus ex. l. 2. c.30. & in tab. altera, Lugd. Tab. Ger. nux est Cajous immatura.
Fructu ovi anserini forma, cujum extremo nux leporini renis figura (cujus nucleus suavissimum) adnascit : ex fructu Canibales potionis genum conficiunt.